บ้านซับตารี หมู่ ๒ ตำบลทุ่งขนาน อำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี “รำลึกวีรชน ๑๙ ธันวา หอพระพุทธบูชาคู่บ้าน สืบสานวัฒนธรรมไทย บุญบั้งไฟประเพณี”

ประวัติความเป็นมา

หมู่บ้านซับตารี เป็นหมู่บ้านเขตชายแดนไทยกัมพูชา มีการเข้ามาตั้งถิ่นฐานราวปี พ.ศ. ๒๕๑๘ โดยตาหวังและตาจง ย้ายถิ่นฐานมาจากอำเภอพิบูลมังสาหารและอำเภอเดชอุดม จังหวัดอุบลราชธานี ต่อมามีการย้ายถิ่นฐานจากจังหวัดอุบลราชธานีมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ประชากรส่วนใหญ่ในหมู่บ้านสืบเชื้อสายมาจากทางภาคอีสาน

ที่เรียกว่าหมู่บ้านซับตารีเพราะบริเวณหมู่บ้านมีตาน้ำซึ่งภาษาถิ่นจะเรียกว่าซับ และชาวบ้านที่อาศัยอยู่ใกล้ตาน้ำ หรือ ซับ

มีชื่อว่าตารี จึงเป็นที่มาของชื่อหมู่บ้าน ซับตารี ซึ่งวิถีชีวิตความเป็นอยู่ยังคงความเป็นชาวอีสาน ไม่ว่าจะอาหารการกิน หรือ

งานบุญประเพณีต่างๆ เช่น การสวดซำฮะ หรือ การแห่บั้งไฟ

ตลาดชายแดนซับตารี

เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๔ ก่อนจะเป็นตลาดซับตารี ทั่วบริเวณตลาด คือ จุดพักไม้ กองไม้สัมปทานจากรัฐบาลกัมพูชาส่งต่อโรงงานแปรรูปในไทย แต่เมื่อสหประชาชาติและนักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมคัดค้านการตัดไม้จากกัมพูชา จึงทำให้สิ้นสุดการทำไม้บริเวณชายแดน

ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๕๓๘ หลังสงครามสงบลง ตลาดการค้าชายแดนขยายตัวเริ่มมีชาวกัมพูชาอพยพเข้ามาหากินและทำการค้าขายเล็กๆ น้อยๆ ร่วมกับคนไทย โดยนำสัตว์ป่า ของป่า สมุนไพร และของที่หาได้จากป่า เช่น น้ำผึ้งป่ามาค้าขายในแนวชายแดนหมู่บ้านซับตารี

และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของตลาดซับตารีจากร้านค้าของคนไทยและคนกัมพูชาที่มีเพียงไม่กี่ร้าน จึงค่อยๆ เติบโตขึ้นเป็นร้านค้าเกือบ ๑๐๐ ร้าน และทำให้ตลาดแห่งนี้กลายเป็นแหล่งแลกเปลี่ยนรายได้ระหว่างสองประเทศอย่างมหาศาล ปัจจุบันเป็นจุดผ่อนปรนบ้านซับตารี ชาวกัมพูชายังคงข้ามแดนเข้ามาซื้อสิ่งของ เครื่องอุปโภคบริโภค เสื้อผ้า ของใช้ อาหาร ผลไม้ และยังคงเดินทางเข้ามารับจ้างเป็นแรงงานตามสวนผลไม้ในพื้นที่อำเภอสอยดาวอีกด้วย

อาหารอีสานซับตารี

วัฒนธรรมการกินจากอีสาน หัวใจของอาหารพื้นถิ่น คือ อาหารที่มีอยู่ในถิ่น ซึ่งแม่ครัวนำเสนออาหาร ส้มตำ ซุปหน่อไม้ ซุปขนุน ไส้กรอกอีสานซับตารี แกงอ่อม ข้าวปุ้น แม่ครัวพ่อครัวซับตารีเป็นคนสนุกสนาน พร้อมทำอาหารต้อนรับนักท่องเที่ยวด้วยอาหารพื้นถิ่นอีสาน

ประเพณีบุญบั้งไฟ

เนื่องจากชาวบ้านซับตารีอพยพมาจากอีสาน จึงยังคงสืบทอดประเพณีบุญบั้งไฟช่วงก่อนเข้าพรรษา เพื่ออนุรักษ์ภูมิปัญญาชาวบ้าน ส่งเสริมความรักความสามัคคีของคนในชุมชน รวมทั้งบูชาพญาแถนตามความเชื่อก่อนที่จะเข้าช่วงเทศกาลเข้าพรรษาหรือ ฤดูฝน ให้ฝนตกต้องตามฤดูกาลสร้างความชุ่มชื้นและบำรุงผลผลิตพืชสวน พืชไร่

ผลิตภัณฑ์