วช. หนุน ม.นเรศวร ถ่ายทอดเทคโนโลยีการผลิตทุเรียนหลงลับแลและหมอนทองสู่เชิงพาณิชย์ เพิ่มรายได้เกษตรกร
แต่ที่ขึ้นชื่อที่สุดคือ ทุเรียนพันธุ์หลงลับแล โดยเป็นสายพันธ์ที่มีความต้องการของผู้บริโภคและมีราคาสูงนิยมรับประทานกันมากทั้งในประเทศและต่างประเทศโดยเป็นผลไม้ที่สำคัญของเศรษฐกิจด้านการส่งออก ปัจจุบันยังไม่มีการจดทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ (Geographical Indication, GI) เนื่องจากขาดข้อมูลทางวิชาการสนับสนุน ได้แก่ความโดดเด่นจากทุเรียนพันธุ์อื่น ๆ ด้านพันธุกรรมและความสัมพันธ์เชื่อมโยงทางภูมิศาสตร์ ตลอดจนระบบการควบคุมภายใน เป็นต้น และเกษตรกรส่วนใหญ่พบปัญหาสำคัญในการผลิตทุเรียนพันธุ์หลงลับแลและหมอนทองในปัจจุบัน คือ ทุเรียนมีคุณภาพไม่สม่ำเสมอ เนื่องจากการขาดธาตุอาหารหรือปริมาณธาตุอาหารที่มีในดินไม่เพียงพอต่อการผลิต การไว้ผลต่อต้นไม่เหมาะสมและปัญหาการแพร่ระบาดของหนอนใต้ทำลายผลทุเรียน
คณะผู้ดำเนินการจัดการความรู้ได้ตระหนักถึงปัญหาและแนวทางการแก้ไขดังกล่าว จึงได้จัดทำโครงการ “การจัดการความรู้และถ่ายทอดเทคโนโลยีการผลิตทุเรียนหลงลับแลและหมอนทองเชิงพาณิชย์ในเขตภาคเหนือตอนล่าง” ขึ้น
โดยหัวหน้าโครงการและผู้ร่วมจัดทำโครงการได้มีการสะสมความรู้เกี่ยวกับการผลิตและการจัดการหลังการเก็บเกี่ยวทุเรียนหลงลับแลและหมอนทอง ในจังหวัดพิษณุโลกและจังหวัดอุตรดิตถ์ จากการทำงานวิจัยหลายโครงการและสะสมความรู้จากการเข้าไปพูดคุยปัญหากับเกษตรกรผู้ปลูกทุเรียนหลงลับแลและหมอนทอง ในจังหวัดพิษณุโลกและจังหวัดอุตรดิตถ์ ทำให้ได้รับรู้ปัญหาของเกษตรกรโดยตรง ทำให้เกิดโครงการดังกล่าวขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหา และพัฒนาคุณภาพของผลผลิตทุเรียนหลงลับแลและหมอนทอง และเพิ่มรายได้แก่เกษตรกรอีกด้วย
โดย ผศ. ดร. พีระศักดิ์ ฉายประสาท คณบดี คณะเกษตรศาสตร์ ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยนเรศวร ได้จัดอบรมการจัดการความรู้และถ่ายทอดเทคโนโลยีการผลิตทุเรียนหลงลับแลและหมอนทองเชิงพาณิชย์ ในวันที่ 21-22 มิถุนายน 2564 ณ จังหวัดอุตรดิตถ์ โดยได้รับการสนับสนุนจากสำนักงานการวิจัยแห่งชาติ (วช.)
